100-09-141 -ΕΔΟΥΑΡΔΟΣ Ζ' -ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Ο Εδουάρδος Ζ΄ (Edward VII, 9 Νοεμβρίου 1841 - 6 Μαΐου 1910) ήταν Βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Αυτοκρατορας των Ινδιών.Γεννήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 1841 στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο και ήταν γιος της Βασίλισσας Βικτωρίας και του Πρίγκιπα Αλβέρτου της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα. Η βάπτισή του έγινε στις 25 Ιανουαρίου 1842 στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου. Ονομάσθηκε Αλβέρτος προς τιμήν του πατέρα του, Αλβέρτου και Εδουάρδος προς τιμήν του μητρικού παππού του Εδουάρδου Αύγουστου, Δούκα του Κεντ και του Στράδερν. Μέσα στην οικογένεια του ήταν γνωστός ως Μπέρτι.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του Βικτωρία κατά τη διάρκεια της βασιλείας της δεν του επέτρεψε να αναλάβει κάποια κυβερνητική θέση αλλά του επέτρεψε να την εκπροσωπεί στην αγγλική κοινωνία. Με το θάνατο της μητέρας του τελειώνει η βασιλεία του Οίκου του Αννόβερου και αρχίζει αυτή του Οίκου της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα.

Ο Εδουάρδος έστρεψε την προσοχή του στα ταξίδια, στις κοινωνικές εκδηλώσεις και στις γυναίκες αποκτώντας την φήμη του playboy. Παρά τον γάμο του με την Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα, ο Εδουάρδος διατηρούσε και πολλές εξωγαμιαίες σχέσεις. Στις 22 Ιανουαρίου 1901, μετά τον θάνατο της μητέρας του, ανήλθε στον θρόνο. Αντίθετα με τα δείγματα που υπήρχαν, ο Εδουάρδος αποδείχτηκε ικανός βασιλιάς.

Στην εξωτερική πολιτική υποστήριξε την προσέγγιση με την Γαλλία και την Ρωσία δημιουργώντας έτσι την τριπλή συνεννόηση ενώ παράλληλα δημιούργησε στενές σχέσεις με τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης αποκτώντας έτσι το προσωνύμιο «ο θείος της Ευρώπης».Το 1909 δημιουργήθηκε ρήξη μεταξύ αυτού και των συντηρητικών, οι οποίοι αποτελούσαν την πλειοψηφία της Βουλής των Λόρδων, επειδή καταψήφισαν ένα νομοθετικό πακέτο μεταρρυθμίσεων που είχε προτείνει.

Απεβίωσε στις 6 Μαΐου 1910 στο Λονδίνο πριν υπάρξει εκτόνωση της κοινοβουλευτικής κρίσης και ενταφιάστηκε στο Κάστρο του Ουίνδσορ.

Η Αλεξάνδρα της Δανίας (Δανικά: Alexandra af Danmark, 1 Δεκεμβρίου 1844 - 20 Νοεμβρίου 1925) ήταν η σύζυγος του Εδουάρδου Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και ως εκ τούτου ήταν βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου και αυτοκράτειρα της Ινδίας από το 1901 μέχρι το 1910.

Ως πριγκίπισσα της Ουαλίας από το 1863 μέχρι και το 1901, κέρδισε τις καρδιές των Βρετανών και παρέμεινε πολύ δημοφιλής. Το στυλ και το ντύσιμό της υιοθετήθηκαν από πολλές γυναίκες της τότε εποχής. Η Αλεξάνδρα παρέμεινε εκτός των πολιτικών πραγμάτων σε γενικές γραμμές, εκτός από την περίπτωση που προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να επηρεάσει τη γνώμη των Βρετανών υπουργών και της οικογένειας του συζύγου της, προς όφελος της Ελλάδας και της Δανίας. Γενικότερα, τα καθήκοντα της περιορίστηκαν σε φιλανθρωπική εργασία.

Με το θάνατο της Βασίλισσας Βικτώριας το 1901, ο Αλβέρτος Εδουάρδος στέφθηκε ως ο Εδουάρδος Ζ'. Από τον θάνατό του το 1910 μέχρι το τέλος της ζωής της, κράτησε τον τίτλο της Βασιλομήτορος. Ως μητέρα του Γεωργίου Ε' της Αγγλίας αναφερόταν ως Η Μεγαλειότητά της, Βασίλισσα Αλεξάνδρα. Ήταν γνωστό πως δεν εμπιστευόταν καθόλου τον ανιψιό της, τον Γερμανό Αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β', και υποστήριξε τον γιο της κατά της διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου κατά τον οποίο η Βρετανία και οι σύμμαχοι της πολέμησαν τη Γερμανία.Η Αλεξάνδρα Καρολίνα Μαρία Καρλόττα Λουίζα Ιουλία γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 1844 στο Κίτρινο Παλάτι στην Κοπεγχάγη. Κόρη του Πρίγκιπα Χριστιανού του Σλέσβιχ-Χόλσταιν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ και της Πριγκίπισσας Λουίζας του Έσσελ-Κάσσελ. Η οικογένειά της ήταν σχετικά άγνωστη, μέχρι που ο πατέρας της, ο Πρίγκιπας Χριστιανός, επιλέχθηκε με την συγκατάθεση των μεγάλων δυνάμεων για να διαδεχτεί τον μακρινό του εξάδελφο, Φρειδερίκο Ζ΄, στον θρόνο της Δανίας.

Η τελική τιμή πώλησης λαχνού επιβαρύνεται με προμήθεια 15% επί της τιμής κατακύρωσης και 24% ΦΠΑ επί τής προμηθείας.